Η ιστορία πίσω από το όνομα....

Οι αναφορές της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας στην περιοχή της Αρκαδίας είναι αναρίθμητες με κυριότερη την γέννηση του Πανός.
Στην Αναγέννηση, εμφανίζεται ως αντίδοτο σε ένα κόσμο που έχει αποκοπεί από την φύση, την πραγματική «φύση» του ανθρώπου δηλαδή, αναζητώντας συνεχώς τον επαναπροσδιορισμό της κοινωνίας. Υπενθυμίζει και πάλι την πηγαία αθωότητα, της χαράς της ζωής, της ελευθερίας στον έρωτα, της απλότητας, της φυσιολατρίας.
Το «Αρκαδικό ιδεώδες» είναι ένας κόσμος Δύναμης και Γνώσης, μία ατραπός αυτογνωσίας. Για τους αρχαίους, η Αρκαδία ήταν η γη των προγόνων με ανθρώπους ευσεβείς και ταπεινούς πλάι στους θεούς της άγριας φύσης, με ανθρώπους φιλόξενους, ποιμένες, λάτρεις της μουσικής και της απλής ζωής. Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, το Αρκαδικό ιδεώδες αφορά μία αναπόληση της αθώας ζωής, ενός ποιμενικού παραδείσου. Μια νοσταλγία για τις αγνές αξίες της φυσικής ζωής.Οι Ρωμαίοι για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους για την Αρκαδία την αποκάλεσαν «Arca Deorum», «Θεϊκή Κιβωτός», εκεί που υπάρχει αφθονία και όλα συνυπάρχουν αρμονικά».
Ένας κόσμος που θα φάνταζε παραδεισένιος και ουτοπικός.